Διαμαντένιο γάμο: Κάπως έτσι ξεκίνησε η αγάπη των Manhajms στις όχθες του Δούναβη

Διαμαντένιο γάμο: Κάπως έτσι ξεκίνησε η αγάπη των Manhajms στις όχθες του Δούναβη

Τι συγκινητική ιστορία αγάπης! Ο Jozef Manhajm, 82 ετών, κοιτάζει πίσω στις 15 Ιουνίου 2025 και λέει πώς μια μόνο συνάντηση άλλαξε ολόκληρη τη ζωή του. Στις όχθες του Δούναβη στο Νόβι Σαντ της Σερβίας, συνάντησε τη Βερόνικα, τότε 17 ετών. Γοητεύτηκε αμέσως από τα λαμπερά της μάτια και την ομορφιά της. Η Βερόνικα ήρθε αμέτρητες φορές για να πάρει γάλα από έναν γείτονα, ενώ ο Τζόζεφ έπαιζε ποδόσφαιρο με τους φίλους του στην όχθη του ποταμού. Αυτή η προσεκτική προσέγγιση οδήγησε γρήγορα σε μια συζήτηση και συνάντηση σε μια τοπική αίθουσα χορού. Αλλά όλα έπρεπε να παραμείνουν μυστικά - η Βερόνικα αρχικά κράτησε τη σχέση κρυφή από τους γονείς της και επέστρεφε πάντα στο σπίτι στις 10 η ώρα το βράδυ.

Όπως θα το είχε η μοίρα, ο Jozef συχνά συνόδευε τη Veronika μέχρι την εξώπορτά της χωρίς κανείς να το γνωρίζει. Δεκαετίες αργότερα, το ζευγάρι γιόρτασε τον διαμαντένιο γάμο του στο Günzburg και θυμάται τις μικρές, ντροπαλές αρχές του έρωτά τους.

Μια αναδρομή στο Νόβι Σαντ

Το Νόβι Σαντ έχει μια πολυσύχναστη ιστορία που χρονολογείται από τον ύστερο Μεσαίωνα. Ο χώρος δημιουργήθηκε στην κομητεία του Βασιλείου της Ουγγαρίας με την ανέγερση του Κιστερκιανού μοναστηριού του Μπελεφόν. Το 1526 οι Οθωμανοί κατέλαβαν την περιοχή, γεγονός που είχε καταστροφικές συνέπειες. Για πολύ καιρό, ο πληθυσμός μειώθηκε από 20.000 σε μόνο περίπου 7.000 κατοίκους όταν ο τόπος καταστράφηκε άσχημα σε βομβαρδισμό στις 12 Ιουνίου 1849. Από αυτή την περίοδο, όταν η πόλη έχασε μεγάλο μέρος της πολιτιστικής της κληρονομιάς, παρέμειναν μόνο 808 από τα 2.812 κτίρια. Παρά αυτές τις αποτυχίες, πολλοί οικοδόμοι, ειδικά γερμανικής καταγωγής, ήρθαν στο Νόβι Σαντ μεταξύ 1849 και 1853. Η δέσμευσή τους οδήγησε στην αναζωογόνηση του κέντρου της πόλης και διαμόρφωσε το αρχιτεκτονικό πρόσωπο της πόλης τον 19ο αιώνα.

Τα αρχιτεκτονικά στυλ και τα αρχιτεκτονικά αριστουργήματα

Οι αρχιτέκτονες εκείνης της εποχής, συμπεριλαμβανομένων των Jozef Cocek και Gyorgy Molnar, συνέβαλαν σημαντικά στο σχεδιασμό της πόλης. Ο Cocek, με σπουδές στη Βιέννη, σχεδίασε αρκετά αξιόλογα κτίρια, ενώ ο Molnar ήταν υπεύθυνος για την κατασκευή της Μεταρρυθμισμένης Εκκλησίας. Αυτή η αρχιτεκτονική ποικιλομορφία, εμπνευσμένη από την ουγγρική αρτ νουβό, δημιούργησε μια ελκυστική συνολική εικόνα που εξακολουθεί να θαυμάζεται από τους επισκέπτες σήμερα.

• Jozef Cocek (1852–1904): Evangelische Kirche (1884), Rathaus
• Gyorgy Molnar (1829–1899): Reformierte Kirche, Krankenhaus, Rathaus (1893-1895)
• Vladimir Nikolić (1857–1922): Dunđerski Theater (1895), Zmaj Jovina Gymnasium
• Anton Tikmajer (1868–1933): Lehrerhaus (1897)
• Baumhorn Lipot (1860–1932): Sparkassengebäude (1904)
• Lazar Dunđerski (1881–1952): Serumfabrik, Villen
• Đorđe Tabaković (1897–1971): Über fünfzig Gebäude, darunter das Hotel „Park“

Αλλά η ιστορία του Νόβι Σαντ δεν χαρακτηρίζεται μόνο από αρχιτεκτονική. Η πόλη γνώρισε πολλές ανατροπές τους τελευταίους αιώνες, συμπεριλαμβανομένης της καταστροφής που προκλήθηκε από αεροπορικές επιδρομές κατά τη διάρκεια του πολέμου του Κοσσυφοπεδίου το 1999. Η καταστροφή της γέφυρας Žeželj άφησε μια μόνιμη κληρονομιά που αποκαταστάθηκε μόλις το 2005 με την επαναλειτουργία της Γέφυρας Ελευθερίας. Σήμερα, το Νόβι Σαντ φαίνεται να είναι ένα ζωντανό μέρος που συνδέει το παρελθόν με το μέλλον.

Οι αγαπημένες αναμνήσεις του Jozef και της Veronika καθώς και η μακρά ιστορία του Novi Sad αποκαλύπτουν πόσο στενά αλληλένδετες προσωπικές και συλλογικές ιστορίες είναι. Σε έναν κόσμο που αλλάζει συνεχώς, η δύναμη της αγάπης και του πολιτισμού αντέχει.