Diamanten bruiloft: zo begon de liefde van de Manhajms aan de oevers van de Donau

Diamanten bruiloft: zo begon de liefde van de Manhajms aan de oevers van de Donau

Wat een ontroerend liefdesverhaal! Jozef Manhajm, 82 jaar oud, kijkt terug op 15 juni 2025 en vertelt hoe één enkele ontmoeting zijn hele leven veranderde. Aan de oevers van de Donau in Novi Sad, Servië, ontmoette hij Veronika, toen 17 jaar oud. Hij was onmiddellijk gefascineerd door haar heldere ogen en haar schoonheid. Veronika kwam talloze keren langs om melk te halen bij een buurvrouw, terwijl Jozef met zijn vrienden aan de rivieroever voetbalde. Deze voorzichtige aanpak leidde al snel tot een gesprek en ontmoeting in een plaatselijke danszaal. Maar alles moest geheim blijven: Veronika hield de relatie aanvankelijk verborgen voor haar ouders, en ze was 's avonds altijd stipt om tien uur thuis.

Zoals het lot het wilde, vergezelde Jozef Veronika vaak tot aan haar voordeur zonder dat iemand het wist. Tientallen jaren later vierde het echtpaar hun diamanten bruiloft in Günzburg en herinnert zich het kleine, verlegen begin van hun liefde.

Een terugblik op Novi Sad

Novi Sad heeft een bewogen geschiedenis die teruggaat tot de late middeleeuwen. De plaats ontstond in de provincie van het Koninkrijk Hongarije met de bouw van het cisterciënzerklooster van Belefons. In 1526 veroverden de Ottomanen de regio, met verwoestende gevolgen. Lange tijd daalde de bevolking van 20.000 naar slechts ongeveer 7.000 inwoners toen de plaats zwaar werd verwoest door een bombardement op 12 juni 1849. Uit deze periode, toen de stad veel van haar culturele erfgoed verloor, bleven slechts 808 van de 2.812 gebouwen over. Ondanks deze tegenslagen kwamen tussen 1849 en 1853 veel bouwers, vooral van Duitse afkomst, naar Novi Sad. Hun inzet leidde tot de revitalisering van het stadscentrum en vormde het architecturale gezicht van de stad in de 19e eeuw.

De bouwstijlen en architectonische meesterwerken

De architecten uit die tijd, waaronder Jozef Cocek en Gyorgy Molnar, hebben een belangrijke bijdrage geleverd aan het ontwerp van de stad. Cocek, opgeleid in Wenen, plande verschillende opmerkelijke gebouwen, terwijl Molnar verantwoordelijk was voor de bouw van de Hervormde Kerk. Deze architecturale diversiteit, geïnspireerd door de Hongaarse Art Nouveau, creëerde een aantrekkelijk totaalbeeld dat vandaag de dag nog steeds door bezoekers wordt bewonderd.

• Jozef Cocek (1852–1904): Evangelische Kirche (1884), Rathaus
• Gyorgy Molnar (1829–1899): Reformierte Kirche, Krankenhaus, Rathaus (1893-1895)
• Vladimir Nikolić (1857–1922): Dunđerski Theater (1895), Zmaj Jovina Gymnasium
• Anton Tikmajer (1868–1933): Lehrerhaus (1897)
• Baumhorn Lipot (1860–1932): Sparkassengebäude (1904)
• Lazar Dunđerski (1881–1952): Serumfabrik, Villen
• Đorđe Tabaković (1897–1971): Über fünfzig Gebäude, darunter das Hotel „Park“

Maar de geschiedenis van Novi Sad wordt niet alleen gekenmerkt door architectuur. De stad heeft de afgelopen eeuwen talloze omwentelingen meegemaakt, waaronder verwoestingen veroorzaakt door luchtaanvallen tijdens de Kosovo-oorlog van 1999. De verwoesting van de Žeželj-brug heeft een blijvende erfenis nagelaten die pas in 2005 werd hersteld met de heropening van de Vrijheidsbrug. Tegenwoordig lijkt Novi Sad een levendige plek die het verleden en de toekomst met elkaar verbindt.

De liefdevolle herinneringen aan Jozef en Veronika en de lange geschiedenis van Novi Sad laten zien hoe persoonlijke en collectieve verhalen nauw met elkaar verweven zijn. In een wereld die voortdurend verandert, blijft de kracht van liefde en cultuur bestaan.