Οικονομική κρίση στην περιοχή Altötting: η χημική βιομηχανία στο χείλος του γκρεμού!

Οικονομική κρίση στην περιοχή Altötting: η χημική βιομηχανία στο χείλος του γκρεμού!

Η οικονομία στην περιοχή Altötting βρίσκεται επί του παρόντος στο χείλος του γκρεμού. Η κατάσταση επιδεινώνεται δραματικά, ειδικά στη χημική βιομηχανία, η οποία είναι κεντρικής σημασίας για την περιοχή. Η μείωση της ζήτησης, το αυξημένο ενεργειακό κόστος και η υπερβολική γραφειοκρατία προκαλούν σημαντικά προβλήματα σε πολλές εταιρείες. Μόνο το 28% των εταιρειών μπορεί να αναφέρει καλή επιχειρηματική δραστηριότητα, ενώ το 26% αξιολογεί την κατάστασή τους ως κακή Innsalzach24 επικοινωνεί.

Η IHK Μονάχου και Άνω Βαυαρίας προειδοποιεί επίσης για ταχεία ανάκαμψη. Η διάθεση στην αγορά εργασίας είναι αυτή τη στιγμή ανησυχητική, παρόμοια με αυτή που ήταν στην αρχή της πανδημίας του κορωνοϊού. Πάνω από τις μισές επιχειρήσεις υποφέρουν από έλλειψη ζήτησης — μια κατάσταση που πρέπει να ληφθεί υπόψη περισσότερο από ποτέ. Σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς, η απασχόληση παραπαίει: περίπου το 33% των εταιρειών αναμένει ότι ο αριθμός των εργαζομένων τους θα μειωθεί, γεγονός που θα μπορούσε να αυξήσει περαιτέρω την ανεργία στην περιοχή.

Απώλειες θέσεων εργασίας και αβεβαιότητα

Επιπλέον, η πτώση των πωλήσεων σε μεγάλες εταιρείες προκαλεί ένα φαινόμενο ντόμινο που επιβαρύνει επίσης βαρύ τους προμηθευτές. Η VCI, η φωνή της χημικής βιομηχανίας, αναφέρει μια γενική αδυναμία στις πωλήσεις στη γερμανική χημική βιομηχανία το 2024. Ακόμα κι αν οι όγκοι παραγωγής έχουν αυξηθεί ελαφρά, η βιομηχανία παλεύει με μια τεράστια πτώση στις τιμές πώλησης. Είναι επίσης ανησυχητικό το γεγονός ότι εταιρείες όπως η Evonik και η BASF σχεδιάζουν δραστικές περικοπές θέσεων εργασίας. Η Evonik θα περικόψει 2.000 από τις 33.000 θέσεις εργασίας παγκοσμίως, ενώ η BASF σχεδιάζει να κλείσει πολλά εργοστάσια, κάτι που θα μπορούσε να κοστίσει χιλιάδες θέσεις εργασίας, ανέφερε. καθημερινά νέα.

Η αβεβαιότητα μεταξύ των εργαζομένων έχει αρνητικό αντίκτυπο στην αγοραστική δύναμη και στο συναίσθημα των καταναλωτών, γεγονός που με τη σειρά του επιβαρύνει το τοπικό λιανικό εμπόριο και τα εστιατόρια. Επιπλέον, μόνο το 10% των εταιρειών αναμένει από τους υπαλλήλους τους να αυξηθούν. Μια αχτίδα ελπίδας; Η περιοχή εξακολουθεί να προσφέρει δυνατότητες, ειδικά μέσω καινοτόμων ιδρυτών και μεσαίων εταιρειών που θα μπορούσαν ίσως να αποδειχθούν σωτήρια σε περιόδους ανάγκης.

Τα κύρια προβλήματα του κλάδου

Τα αφεντικά του κλάδου κατηγορούν κυρίως το υψηλό ενεργειακό κόστος, τους περίπλοκους κυβερνητικούς κανονισμούς και την ακριβή φορολογία για τη μιζέρια. Μία στις έξι εταιρείες χημικών σχεδιάζει να κλείσει τις εγκαταστάσεις παραγωγής και μία στις πέντε θα αποεπενδύσει ορισμένους επιχειρηματικούς τομείς. Ως αποτέλεσμα, περισσότερες εταιρείες μεταφέρουν την παραγωγή τους στο εξωτερικό, με τη Βόρεια Αμερική, την Κίνα και τη Νοτιοανατολική Ασία να αποτελούν τον κύριο στόχο. Η υπερβολική γραφειοκρατία επικρίνεται πλέον παντού ως το κύριο εμπόδιο στις επενδύσεις.

Με σαφή εστίαση στις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις, το VCI υποστηρίζει μια «απελευθέρωση της οικονομικής πολιτικής» προκειμένου να αποκατασταθεί η ανταγωνιστικότητα του κλάδου και να ξεπεραστεί η κρίση.