Monachium: Kiedy kryzys zakładników wywołał strach w mieście – spójrz wstecz!

Monachium: Kiedy kryzys zakładników wywołał strach w mieście – spójrz wstecz!

Co skłoniło dwóch mężczyzn do obrabowania banku i wzięcia zakładników? 4 sierpnia 1971 roku w Deutsche Bank przy Prinzregentenstrasse w Monachium wydarzyło się coś, co ukształtowało niemiecką historię kryminalną. Dokument ZDF o wydarzeniach uznawanych za interesujące i przerażające uwypuklił niszczycielskie i intensywne momenty ataku. [ZDF] podaje, że pracownicy banku już po południu przygotowywali się do zakończenia dnia. Kasjer Ludwig Kelnhofer chciał wyjść wcześniej ze względu na wizytę syna u lekarza, gdy sytuacja stała się niefortunna.

Dwóch zamaskowanych sprawców, Dimitri Todorov, urodzony w Grazu w 1947 r., i Hans Georg Rammelmayr, wkroczyli do banku w godzinach największej aktywności, uzbrojeni w pistolety maszynowe. Bez wiedzy o okolicznościach wzięto w sumie sześciu zakładników: pięć kobiet i kasjerkę. Żądania rabusiów były jasne i odważne – żądali dwóch milionów marek i pojazdu do szybkiej ucieczki.

Panika i brak przygotowania

Policja w Monachium nie była dobrze przygotowana na tę niebezpieczną sytuację. Zaimprowizowane centra operacyjne i awarie komunikacyjne dodatkowo skomplikowały sytuację. Nacisk na policję wzrósł, gdy około 5000 znajdujących się w pobliżu widzów z ogromnym zainteresowaniem obserwowało widowisko, a niektórzy z nich odpoczywali i popijali szampana z delikatesów.

Jak opisuje ZDF, nastroje w banku były burzliwe: zakładnikom na uspokojenie podano szampana, a atmosferę dominowały nieznane prądy strachu i nadziei. Walka o władzę między policją a prokuratorami starła się otwarcie, gdy negocjacje utknęły w martwym punkcie. Pod presją czasu tuż przed północą nastąpił dramatyczny zwrot.

Tragiczny wynik

Po długich i trudnych negocjacjach około godziny 23:00 w końcu zapłacono za żądaną kwotę i pojazd do ucieczki. Pierwsi zakładnicy zdołali opuścić bank, jednak sytuacja szybko się pogorszyła. Rammelmayr i zakładnik opuszczali bank, gdy policja otworzyła ogień. Podczas gdy Rammelmayr został śmiertelnie ranny, zakładniczka Ingrid Reppel również zmarła w wyniku odniesionych obrażeń pomimo pilnej operacji medycznej.

Dimitri Todorov działał w chaotycznej walce wręcz. Podczas gdy policja otworzyła grot strzały w pojeździe uciekającym, Todorov zmienił taktykę i pozostał w banku z pozostałymi zakładnikami. Ostatecznie został przygwożdżony pod biurkiem i złapany. Atak był transmitowany na żywo w telewizji, co znacznie zwiększyło uwagę opinii publicznej. Znane osobistości, takie jak Franz Josef Strauß i sekretarz stanu ds. spraw wewnętrznych Erich Kiesl, obserwowali wydarzenie z restauracji.

Przerażające wydarzenia doprowadziły do ​​zasadniczych zmian w pracy policji. Wprowadzenie komandosów operacji specjalnych (SEK) było jedną z konsekwencji odpowiedzi na nowe wyzwania. Todorov został ostatecznie skazany na dożywocie za wymuszenie, pięć zarzutów usiłowania morderstwa i fałszywe uwięzienie. Spędził 22 lata w więzieniu, zanim został wcześniej zwolniony, pozostawiając makabryczny ślad w niemieckiej historii kryminalnej.

Dla wielu atak z 1971 r. pozostaje przypomnieniem o bezbronności w pozornie bezpiecznym świecie. [Wikipedia] podkreśla, że ​​takie wydarzenia zasadniczo zmieniły sposób, w jaki policja radzi sobie z sytuacjami z zakładnikami, aby być lepiej przygotowanym i uniknąć gorszych rzeczy w przyszłości.