De rechtbank kantelt een verbod op binnenkomst voor criminelen dankzij Toddler

De rechtbank kantelt een verbod op binnenkomst voor criminelen dankzij Toddler

Main-Spessart, Deutschland - Een huidige zaak van LOHR laat zien hoe ingewikkeld het juridische kader voor toegang en verblijf van EU -burgers in Duitsland. Het administratieve rechtbank van Würzburg heeft besloten dat een 35-jarige man uit Gleiwitz, Polen, ondanks zijn criminele verleden niet in Duitsland moet worden geweigerd. Het geval van de man, die samen met zijn vrouw en 13 maanden oude zoon aanwezig was, roept interessante vragen op over bewegingsvrijheid, die van centraal belang zijn voor burgers van de vakbond. Als de Bron_1 "> Bron_1"> Bron_1 "> Bron_1 '> Bron_1 Immigratie Autoriteit Aschaffenburg naar het Polen met de woningvergunning en het recht op binnenkomst gedurende twee jaar.

Critici beweren dat het zoeken naar stringente maatregelen voorrang moeten hebben in gevallen waarbij personen met een ernstige criminele achtergronden betrokken zijn. Maar de hindernissen voor een dergelijke uitsluiting zijn hoog. Het recht op bewegingsvrijheid speelt immers een belangrijke rol die geldig is voor alle vakbondsburgers sinds de introductie van de EU -richtlijn 2004/38/EC. Volgens eu-lex.europa.eu , eu burgers die een geldige ID-kaarten of passport hebben, zonder visa in andere lidstaten om er te reizen en te blijven.

Het kind in de focus van de beslissing

Een heel bijzonder detail in dit geval is het gedrag van de kleine zoon, die herhaaldelijk "Tented" noemde tijdens de onderhandeling, die de vader interpreteerde als "Tata". Blijkbaar hadden de aanwezigheid en de onschuld van het kind invloed op het oordeel van de rechtbank. De rechtbank besloot dat de binding van het gezin en in het bijzonder de behoeften van het kind essentieel zijn. Dit is in overeenstemming met het argument dat ook bewegende familieleden in overeenstemming zijn met de bamf al zijn gedefinieerd in de EU-wet.

Volgens de EU -wetgeving is het mogelijk voor burgers uit de EU -lidstaten, de EER of Zwitserland om zonder visum naar Duitsland te reizen en zich daar te vestigen, zolang ze aan de nodige voorwaarden voldoen. Dit omvat bijvoorbeeld het bewijs van voldoende financiële middelen of ziektekostenverzekering voor een langer verblijf. De rechter wees erop dat integratie in de Duitse samenleving ook kan worden gegarandeerd door de man van de man.

Uitdagingen door bewegingsvrijheid

De beslissing van de administratieve rechtbank laat indrukwekkend zien welke uitdagingen voortkomen uit de vrijheid van beweging binnen de EU. Het is een evenwichtsoefening tussen de rechten van EU -burgers die in Duitsland in Duitsland willen wonen in overeenstemming met artikel 1 van de Free Movion Act, en de juridische mogelijkheden om te weigeren te reserveren om redenen van openbare veiligheid en orde.

In een tijd waarin het onderwerp van migratie en verblijf in de politieke discussie is, is het belangrijk dat de juridische grondslagen zoals Richtlijn 2004/38/EC, die het recht van verblijf en de vrijheid van beweging regelt, ook in een nationale context worden begrepen. Dit maakt ook duidelijk dat de gevallen het verblijfsrecht kunnen worden geblokkeerd zonder de principes van de EU te schenden.