Herbert Sedlmeier: Μια ζωή για ένταξη και αλληλεγγύη τελειώνει τραγικά

Herbert Sedlmeier: Μια ζωή για ένταξη και αλληλεγγύη τελειώνει τραγικά

Ένας άνθρωπος που αφιέρωσε τη ζωή του στην ένταξη πέθανε: ο Herbert Sedlmeier πέθανε σε ηλικία 68 ετών. Ως δημοτικός σύμβουλος και κοινωνικός λειτουργός στο Germering, έκανε εκστρατεία υπέρ των ατόμων με αναπηρίες για δεκαετίες. Γεννημένος το 1957 με ένα γενετικό ελάττωμα γνωστό ως ασθένεια των εύθραυστων οστών, η «ένταξη» ήταν μια άγνωστη έννοια στην παιδική του ηλικία. Σε μια εποχή που απορρίφθηκε από τις σχολικές αρχές και τις ασφαλιστικές εταιρείες υγείας, ήταν ο αδερφός του Georg που του έμαθε να διαβάζει, να γράφει και να κάνει αριθμητική.

Αυτό που είναι ιδιαίτερα αξιοσημείωτο είναι ότι ο Χέρμπερτ έγινε δεκτός στην πρώτη τάξη μετά από εισαγωγικό τεστ και μάλιστα αργότερα μετατέθηκε στην τρίτη. Η καριέρα του φαινόταν προκλητική στην αρχή, αλλά ξεπέρασε όλα τα εμπόδια και άφησε το σχολείο με το απολυτήριο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης για να ενταχθεί στη διοίκηση της πόλης Germering. Εργάστηκε σε διάφορα γραφεία για σχεδόν 40 χρόνια, ιδιαίτερα στα γραφεία νεολαίας, οικογένειας και κοινωνικής πρόνοιας. Ανέλαβε επίσης τη θέση του προέδρου του επιτελικού συμβουλίου και του εκπροσώπου ΑμεΑ για την περιφέρεια. Ο Sedlmeier ήταν φωνή λογικής και ακούραστα έκανε εκστρατεία για την προσβασιμότητα και τα συμφέροντα των συνανθρώπων του.

Άνθρωπος με δέσμευση

Εκπροσωπεί το CSU στο δημοτικό συμβούλιο από το 1996, αλλά δεν σκοπεύει να είναι ξανά υποψήφιος. Εκτός από την πολιτική του δραστηριότητα, ήταν επίσης ενεργός στον πολιτισμό και διηύθυνε τη σκηνή των αγροτών Unterpfaffenhofen, όπου οργάνωσε θεατρικές παραστάσεις και το Germeringer Strong Beer Festival. Το άτομο πίσω από τον πολιτικό ζούσε ανεξάρτητα στο δικό του διαμέρισμα και ταξίδεψε πολύ, γεγονός που αντικατοπτρίζει τη χαρά του για τη ζωή και το άνοιγμα. Τραγικά, πέθανε ως αποτέλεσμα ενός ατυχήματος, το οποίο επηρέασε βαθιά πολλούς στο Germering.

Στο πλαίσιο αυτής της προσωπικής ιστορίας, είναι σημαντικό να δούμε τη γενική κατάσταση των ατόμων με αναπηρία στη Γερμανία. Στα τέλη του 2023, περίπου 7,9 εκατομμύρια άτομα με σοβαρές αναπηρίες ζούσαν στη Γερμανία, που αντιστοιχεί σχεδόν στο 10% του πληθυσμού. Παρά τη νομική πρόοδο, όπως η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία, η οποία ζητά ίσα δικαιώματα, υπάρχει ακόμη ένα τεράστιο ποσό που πρέπει να γίνει όσον αφορά την ένταξη. Τα εμπόδια στην καθημερινή ζωή ποικίλλουν: από την έλλειψη προσβασιμότητας στα σχολεία στην αγορά εργασίας έως τις πολιτιστικές εκδηλώσεις, πολλά εμπόδια πρέπει να ξεπεραστούν. Σύμφωνα με έρευνα της Forsa, πάνω από το 60% των εκπαιδευτικών πιστεύει στην ανάγκη για ένταξη, αλλά μόνο το 30% πιστεύει ότι είναι πρακτική.

Ο δρόμος προς την ένταξη

Η τρέχουσα κατάσταση καθιστά σαφές ότι πολλά εμπόδια δεν προκύπτουν από ατομικές βλάβες, αλλά από κοινωνικές συνθήκες. Η επισκόπηση της ένταξης δείχνει ότι η συμμετοχή στην απασχόληση των ατόμων με αναπηρία διαφέρει επίσης από 53% το 2017 σε 81% για τα άτομα χωρίς αναπηρία. Αν και υπάρχει κρατική χρηματοδότηση για την επαγγελματική ένταξη, η εφαρμογή είναι συχνά περίπλοκη και χαρακτηρίζεται από έλλειψη προσωπικού και πόρων. Αυτό ενισχύεται από το γεγονός ότι η πρόσβαση σε πολιτιστικές εκδηλώσεις και καλλιτεχνικά επαγγέλματα συχνά περιορίζεται για τα άτομα με αναπηρία.

Σε αυτό το πλαίσιο, ζητείται να επιβληθούν περισσότερες νομικές υποχρεώσεις στον ιδιωτικό τομέα όσον αφορά την προσβασιμότητα. Οι εξελίξεις στην πολιτική για την αναπηρία πρέπει να προωθούνται συνεχώς προκειμένου να εκπληρωθεί η πολιτική εντολή της κοινωνικής συμμετοχής και της καταπολέμησης των διακρίσεων. Ο υψηλός αριθμός ατόμων που εξαρτώνται από τη βοήθεια ένταξης -υπήρχαν πάνω από ένα εκατομμύριο το 2023- δείχνει την επείγουσα ανάγκη για συνολική κοινωνική ένταξη.

Η ζωή και η δέσμευση του Herbert Sedlmeier δεν είναι μόνο ένα παράδειγμα προσωπικής δέσμευσης στον τομέα της ένταξης, αλλά και μια επείγουσα έκκληση να μην ξεχνάμε τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν τα άτομα με αναπηρίες. Οι προσπάθειές του θα μείνουν στη μνήμη όχι μόνο στο Germering αλλά και πολύ πιο πέρα. Το «A life of inclusion» δεν ήταν μόνο το σύνθημά του, αλλά και ο σκοπός του.