Τεχνολογία αιχμής κατά των πλημμυρών: καθαρισμός λάκκων στην περιοχή Ebersberg!

Τεχνολογία αιχμής κατά των πλημμυρών: καθαρισμός λάκκων στην περιοχή Ebersberg!

Στην περιοχή Ebersberg, οι ταφικοί λάκκοι βρίσκονται επί του παρόντος στο επίκεντρο της προσοχής: κάθε δύο έως τρία χρόνια, αυτά τα σημαντικά μέρη της τοπικής υποδομής καθαρίζονται προκειμένου να διατηρηθεί η λειτουργικότητά τους και να αποφευχθεί ο κίνδυνος πλημμύρας. Την ημέρα συντήρησης του δρόμου στο Forstinning, ο περιφερειακός διαχειριστής Robert Niedergesäß και πολλά άλλα ενδιαφερόμενα μέρη μπόρεσαν να ρίξουν μια ματιά στα παρασκήνια των εργασιών καθαρισμού. Τους συνόδευαν υπάλληλοι του τμήματος οδικής συντήρησης του Ebersberg και μια τεχνική ομάδα από το Schillinger.

Σε αυτό το σημείο χρησιμοποιείται ένα σύγχρονο μηχάνημα: η αρνητική πίεση χρησιμοποιείται για την αναρρόφηση βρωμιάς και λάσπης από τα κοιλώματα. Κάθε ένα από αυτά τα κοιλώματα μπορεί να χωρέσει έως και πέντε κυβικά μέτρα νερού, υπογραμμίζοντας την ανάγκη τακτικής συντήρησης. Μεγαλόφωνος Υδράργυρος Το κόστος καθαρισμού ανέρχεται σε περίπου 2.000 ευρώ την ημέρα. Επί του παρόντος, επηρεάζονται περίπου 150 ταφικοί λάκκοι κατά μήκος του EBE 5 στο Forstinning και υπάρχουν συνολικά 704 ταφικοί λάκκοι και περίπου 1.700 φρεάτια εισόδου σε όλη την περιοχή.

Σύγχρονη τεχνολογία για παλιά προβλήματα

Άλλα τεχνικά gadgets ενσωματώθηκαν επίσης στις διαδικασίες καθαρισμού. Ένα κινητό καθαριστικό υψηλής πίεσης με δεξαμενή 1.000 λίτρων και πίεση 230 bar χρησιμοποιήθηκε για τον καθαρισμό βουλωμένων σωλήνων και την αφαίρεση γκράφιτι. Η καινοτόμος δύναμη του τμήματος συντήρησης δρόμων είναι αδιαμφισβήτητη, ενώ οι επιθεωρήσεις των φρεατίων εξακολουθούν να πραγματοποιούνται επί του παρόντος. Ωστόσο, αυτό θα μπορούσε σύντομα να ανήκει στο παρελθόν: προγραμματίζονται διαστήματα ψηφιακής εγγραφής και αυτοματοποιημένου ελέγχου για περαιτέρω αύξηση της αποτελεσματικότητας.

Τι είναι όμως ακριβώς το καθιστικό λάκκο; Σήμερα χρησιμοποιείται κυρίως για διείσδυση όμβριων υδάτων. Τέτοιοι λάκκοι χρησιμοποιήθηκαν αρχικά για την απόρριψη ανθρώπινων περιττωμάτων μέχρι περίπου το 1960, αν και η τροφοδοσία στο δημόσιο δίκτυο αποχέτευσης ή σε λάκκους συλλογής είναι τώρα οι πιο κοινές παραλλαγές. Σύμφωνα με το άρθρο για το καταβόθρα Αποκτάτε μια καλή εικόνα για την εξέλιξη της διάθεσης απορριμμάτων μέσω διαφορετικών τύπων κατασκευών, που κυμαίνονται από απλούς λάκκους έως σύνθετους άξονες διαρροής από σκυρόδεμα.

Μια ματιά στο παρελθόν

Η ανάπτυξη των σηπτικών δεξαμενών και η χρήση τους δείχνει επίσης πόσο σημαντικές ήταν στο πέρασμα των αιώνων. Ενώ η απομάκρυνση των απορριμμάτων σε αυτούς τους λάκκους ήταν μια καθημερινή πρακτική στον Μεσαίωνα και στις αρχές της σύγχρονης εποχής, σήμερα δίνεται μεγάλη σημασία στην υγιεινή και φιλική προς το περιβάλλον διάθεση. Τα υγρά διέρρευσαν στο πορώδες υπέδαφος, ενώ τα στερεά υπολείμματα παρέμειναν στο λάκκο. Μια τέτοια ιστορική προοπτική εγείρει το ερώτημα ποια συμπεράσματα μπορούν να εξαχθούν από τα αρχαιολογικά ευρήματα σε αρχαίους υπονόμους.

Στη σύγχρονη διαχείριση των λυμάτων, η εστίαση είναι σε αποδοτικά συστήματα, προκειμένου όχι μόνο να προστατεύεται το περιβάλλον, αλλά και να λειτουργούν με οικονομικά εύλογο τρόπο. Με τα μέτρα καθαρισμού της, η συνοικία Ebersberg δείχνει ότι παλιές και νέες τεχνικές πάνε χέρι-χέρι - για καθαρό και ασφαλές νερό στην πατρίδα μας.