Korbinian's appel: een symbool van verzet gevierd in de bioscoop!

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am

Het artikel belicht het verhaal van dominee Korbinian Aigner, die in 1941 naar het concentratiekamp Dachau werd gedeporteerd om zichzelf te verdedigen tegen het naziregime. Zijn moedige inspanningen en de teelt van de Korbinians-appel als herdenkingsboom worden besproken.

Der Artikel beleuchtet die Geschichte von Pfarrer Korbinian Aigner, der 1941 ins KZ Dachau deportiert wurde, um sich gegen das NS-Regime zu wehren. Sein mutiger Einsatz und die Züchtung des Korbinians-Apfels als Erinnerungsbaum werden thematisiert.
Het artikel belicht het verhaal van dominee Korbinian Aigner, die in 1941 naar het concentratiekamp Dachau werd gedeporteerd om zichzelf te verdedigen tegen het naziregime. Zijn moedige inspanningen en de teelt van de Korbinians-appel als herdenkingsboom worden besproken.

Korbinian's appel: een symbool van verzet gevierd in de bioscoop!

De bioscopen in de wijk Starnberg gaan straks over een indrukwekkend verhaal van moed en verzet: De film ‘I Don’t Want to Be a Dumb Dog’ werpt licht op het leven van de katholieke priester Korbinian Aigner, die zich resoluut verzette tegen het naziregime. “Cineplex meldt dat Aigner in 1941 naar het concentratiekamp Dachau werd gedeporteerd, waar hij onder extreem zware omstandigheden als dwangarbeider in de ‘kruidentuin’ moest werken. Kruiden en specerijen werden daar verbouwd, niet voor de vreugde van de werknemers, maar als onderdeel van de verraderlijke strategie om “het Duitse nationale orgaan te gezonden”.

Aigner accepteerde zijn lot in Dachau niet zomaar. Te midden van de ellende begon hij in het geheim nieuwe appelrassen te kweken, die de aanduidingen KZ1, KZ2, KZ3 en KZ4 kregen. Het meest opvallende exemplaar, de “KZ3”, overleefde en wordt nu wereldwijd geplant als een herdenkingsboom genaamd de “Korbinians-appel”. Deze fokkerij is nu een symbool geworden van de herinnering aan de vrijheid van meningsuiting en democratie, zoals “Süddeutsche uitlegde”. Ondanks de levensbedreigende omstandigheden overheersten Aigners vreugde om te experimenteren en zijn geloof in hoop.

De ontroerende verfilming

Regisseur Walter Steffen heeft het verhaal van Aigner overgenomen en concentreert zich op zijn ervaringen in het concentratiekamp Dachau en de beklemmende sfeer in de ‘kruidentuin’. Na overleg besloot Steffen deze belangrijke film te produceren, ondanks zijn oorspronkelijke voornemen om niet langer zijn eigen projecten te regisseren. Hij werd daartoe geïnspireerd door Gerd Holzheimer, een schrijver die een boek over Aigner schreef. Het boek heeft dezelfde titel als de film en is uitgegeven door Allitera Verlag. “Cineplex heeft de informatie dat deze film op 23 april in première gaat in het RIO Filmpalast in München en vanaf 24 april in andere bioscopen in de wijk te zien zal zijn.

De federale commissaris voor antisemitisme, Felix Klein, nam het beschermheerschap van de film over. Het doel is om het ontroerende verhaal van Aigner over te brengen op scholen en onderwijsinstellingen om het bewustzijn van het verleden te behouden en er lessen uit te trekken.

Het belang van de herinneringscultuur

De nagedachtenis aan de slachtoffers van het nationaal-socialisme speelt een centrale rol in de regio. "BR.de benadrukt dat ruim 200.000 mensen uit meer dan 40 landen gevangen zaten in het concentratiekamp Dachau. Daar stierven ruim 41.000 mensen. Bij herdenkingen wordt de bescherming van de democratie benadrukt als de beste vredesbeweging, bijvoorbeeld door Charlotte Knobloch, voorzitter van de Joodse Gemeenschap van München en Opper-Beieren.

Het herdenkingswerk is belangrijker dan ooit, zeker gezien de opkomst van extreemrechtse bewegingen. Ulrike Scharf, vice-premier van Beieren, benadrukt de verantwoordelijkheid van de samenleving om het verleden te begrijpen en daaruit af te leiden hoe belangrijk een defensieve democratie is.

Korbinian Aigner, geboren op 11 mei 1885 en na de oorlog in zijn parochie in Hohenbercha campagne bleef voeren voor democratie, blijft een indrukwekkend voorbeeld van burgerlijke moed.