Το Μόναχο αντιμετωπίζει μια απόφαση: Ολυμπιακοί Αγώνες ή περιβαλλοντική καταστροφή;

Το Μόναχο αντιμετωπίζει μια απόφαση: Ολυμπιακοί Αγώνες ή περιβαλλοντική καταστροφή;

Στο Μόναχο επικρατεί ένταση γύρω από την πιθανή αίτηση για τους Ολυμπιακούς και Παραολυμπιακούς Αγώνες το 2036, το 2040 ή το 2044. Σήμερα, 26 Οκτωβρίου 2025, πάνω από 1,1 εκατομμύρια κάτοικοι του Μονάχου καλούνται να ψηφίσουν και να ψηφίσουν την αίτηση. Το αποτέλεσμα θα μπορούσε να είναι πρωτοποριακό για την αστική ανάπτυξη και το αθλητικό τοπίο στη Βαυαρία. Οι υποστηρικτές, με επικεφαλής τον δήμαρχο Dieter Reiter, βασίζονται σε ρεαλιστικά επιχειρήματα που υπόσχονται θετική αστική ανάπτυξη μέσω της επέκτασης των τοπικών συγκοινωνιών και της κατασκευής περίπου 4.000 διαμερισμάτων στο Ολυμπιακό Χωριό. Μεταξύ άλλων, προτείνεται η επαναχρησιμοποίηση υφιστάμενων αθλητικών εγκαταστάσεων από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1972, συμπεριλαμβανομένου του Ολυμπιακού Σταδίου και της Ολυμπιακής Αίθουσας, κάτι που ο Πρωθυπουργός Markus Söder θεωρεί επίσης λογικό, καθώς δεν χρειάζονται νέα κτίρια.

Υπάρχουν όμως και έντονοι επικριτές. Η συμμαχία «NOlympia Munich» προειδοποιεί για πιθανή σφράγιση περιοχών και τους κινδύνους που θα μπορούσαν να συνδέονται με την αύξηση των τιμών των ενοικίων και της γης. Οι περιβαλλοντικές ανησυχίες παίζουν επίσης κεντρικό ρόλο στα επιχειρήματα των αντιπάλων, οι οποίοι επισημαίνουν επίσης τις αδιαφανείς συμβατικές σχέσεις με τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή (ΔΟΕ). Ο Πράσινος πολιτικός Λούντβιχ Χάρτμαν εξέφρασε την ανησυχία του για «συμβόλαια φίμωσης» που αφήνουν κέρδη στη ΔΟΕ και επιβαρύνουν το ευρύ κοινό. Η απόφαση βρίσκεται τώρα τελικά στα χέρια των πολιτών του Μονάχου και σύμφωνα με τον Reiter, απαιτείται ευρεία κοινωνική υποστήριξη για να προωθηθεί η αίτηση. Αυτό θα μπορούσε επίσης να γίνει η βάση για σύγκριση σε εθνικό επίπεδο με άλλες υποψήφιες περιοχές όπως το Αμβούργο, το Βερολίνο και η περιοχή του Ρήνου-Ρουρ.

Η απόφαση των πολιτών και οι επιπτώσεις της

Το δημοψήφισμα θα διεξαχθεί αυτό το Σάββατο και θα συνοδευτεί από εντατική συζήτηση. Αυτό που είναι ιδιαίτερα συναρπαστικό είναι ότι προγραμματίζεται δημοψήφισμα πολιτών για τον Μάιο του 2026 και σε άλλες πόλεις όπως το Αμβούργο. Το επίκεντρο είναι η συμμετοχή των πολιτών, η οποία ήδη εγκαινιάζεται στην πόλη-λιμάνι στο πλαίσιο μιας σειράς διαλόγου με εργαστήρια και εκδηλώσεις. Σημάδι ότι και η Ολυμπιακή προσφορά στη Γερμανία θέλει να σχεδιαστεί ανάλογα με την κοινή γνώμη. Στο Αμβούργο, για παράδειγμα, ξεκίνησαν εκδηλώσεις για να δώσουν λόγο στον πληθυσμό, ενώ στο Βερολίνο δεν υπάρχει επίσημο δημοψήφισμα για να τοποθετηθούν οι αγώνες ως σύμβολο ειρήνης και δημοκρατίας.

Το ερώτημα παραμένει: Τι μπορεί να σημαίνουν τα παιχνίδια για το Μόναχο; Οι υποστηρικτές ελπίζουν σε διαρκή οφέλη, με μια μελέτη της Deutsche Bahn να δείχνει ότι οι τοπικές δημόσιες συγκοινωνίες αποφέρουν τριπλάσια οφέλη από όσα κοστίζουν. Από την άλλη, δύσπιστες φωνές επισημαίνουν το εκρηκτικό κόστος των Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι το 2024, το οποίο έχει αυξηθεί από τα αρχικά προγραμματισμένα 2,4 δισ. στα 6,6 δισ. ευρώ που είναι σήμερα. Αυτές οι ανησυχίες για το ανυπολόγιστο κόστος και το gentrification φαίνεται να είναι πανταχού παρόντες στο αστικό τοπίο των γερμανικών πόλεων.

• Befürworter: Oberbürgermeister Dieter Reiter, CSU-Ministerpräsident Markus Söder, Grüne im Landtag
• Gegner: Bündnis „NOlympia“, Bund Naturschutz, Die Linke, ÖDP
• Geplante Sportstätten: Olympiastadion, Olympiahalle, Olympiapark, Regattastrecke in Oberschleißheim, Reitanlage in Riem

Τελικά, η απόφαση θα εξαρτηθεί από τους ίδιους τους ανθρώπους του Μονάχου και θα διαμορφώσει την έναρξη της ανάπτυξης και του σχεδιασμού της προσφοράς του Ολυμπιακού. Τόσο οι ευκαιρίες όσο και οι κίνδυνοι θα συζητούνται όλο και περισσότερο τις επόμενες εβδομάδες και μήνες, ενώ η Γερμανική Ολυμπιακή Συνομοσπονδία Αθλητισμού (DOSB) θα ήθελε να διευκρινίσει το αργότερο έως τον Σεπτέμβριο του 2026 ποια πόλη μπορεί να υποβάλει αίτηση στη ΔΟΕ για τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Όχι μόνο το Μόναχο βρίσκεται σε σημείο καμπής, αλλά ολόκληρη η Γερμανία πιάνει Ολυμπιακό πυρετό. Θα είναι λοιπόν συναρπαστικό να δούμε πώς θα εξελιχθούν οι συζητήσεις και ποιος δρόμος θα ακολουθηθεί τελικά. Ένα είναι βέβαιο: ο διάλογος με τους πολίτες είναι απαραίτητος!