Wolfram Weimer: Kulturkampf ή νέα ελπίδα για τη σκηνή;

Wolfram Weimer: Kulturkampf ή νέα ελπίδα για τη σκηνή;

Αυτή τη στιγμή γίνεται πολύς λόγος για τον Wolfram Weimer στον πολύχρωμο κόσμο της πολιτιστικής πολιτικής. Το Σάββατο 28 Οκτωβρίου 2025, ο δημοσιογράφος και νεοδιορισθείς Υπουργός Πολιτισμού μίλησε στην έκθεση βιβλίου στη Φρανκφούρτη για τις επιπτώσεις της τεχνητής νοημοσύνης στη λογοτεχνία. Ο Weimer, ο οποίος έχει ένα AI alter-ego που ονομάζεται "Weimatar", ανέλαβε τα καθήκοντά του ως ο υποψήφιος έκπληξη του Friedrich Merz και από τότε έχει προκαλέσει πολύ ενθουσιασμό. Backstage Classic αναφέρει την απογοήτευση σχετικά με την προσδοκώμενη αποπολιτικοποίηση της πολιτιστικής πολιτικής· Ο Βάιμερ συχνά εκλαμβάνεται ως ιδεολογικός πολιτικός.

Ένα κρίσιμο βήμα στη θητεία του Weimer ήταν η απαγόρευση του φύλου στις ομοσπονδιακές αρχές και τα πολιτιστικά ιδρύματα. Πολλοί στην πολιτιστική σκηνή τρομοκρατούνται από αυτό που θέτει υπό αμφισβήτηση τη στάση του για την πραγματική ελευθερία στην τέχνη. Στην πραγματικότητα, έχουν αυξηθεί μαζικές διαμαρτυρίες κατά του διορισμού του, συμπεριλαμβανομένης μιας αναφοράς με περισσότερες από 70.000 υπογραφές. Οι επικριτές φοβούνται ότι ο Βάιμερ, γνωστός για το «Συντηρητικό Μανιφέστο» του, υποκινεί έναν πολιτισμικό πόλεμο στην πολιτική και δείχνει μια εγγύτητα με τις δεξιές ιδέες. Μία από τις πρώτες επίσημες πράξεις του συναντήθηκε με σφοδρή αντίθεση.

Μια αμφιλεγόμενη προσέγγιση του πολιτισμού

Ο Βάιμερ δεν μασάει τα λόγια του και μιλάει έντονα για την «αριστερή πλευρά» της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης και για μια λεγόμενη «ριζοσπαστική-φεμινιστική, μετα-αποικιακή οικοσοσιαλιστική κουλτούρα αγανάκτησης». Οι επικριτικές του δηλώσεις σχετικά με τις απαγορεύσεις βιβλίων στις ΗΠΑ και την κινεζική πολιτιστική λογοκρισία δημιουργούν μια σύνδεση με τη δημοκρατική κριτική στη Γερμανία. Εκτός από αυτό, ο Weimer χρησιμοποίησε τη «θεωρία του πετάλου» του για να εξισώσει τα αριστερά και τα δεξιά πολιτιστικά φαινόμενα, κάτι που αντιμετωπίζεται με ακατανόηση από πολλούς.

Ένα άλλο ανησυχητικό παράδειγμα είναι η απάντηση του Βάιμερ σε αντιπαραθέσεις που αφορούν συγκεκριμένα τον ράπερ, που τον δείχνουν ως κάποιον που διατάζει αντί να οδηγεί έναν διάλογο. Αυτό έκανε όταν ακύρωσε τη συναυλία του ράπερ Chefket επειδή το μπλουζάκι του ήταν αμφιλεγόμενο. Η προσέγγισή του στον πολιτισμό συχνά περιγράφεται ως πιο αυταρχική παρά ως ανοιχτή και πρόθυμη να επικοινωνήσει.

Εστίαση στην πολιτιστική ευθύνη

Παρά την αναδυόμενη κριτική, υψηλές προσδοκίες είχαν και τα σχέδια του Weimer να προωθήσει τη γερμανική κινηματογραφική βιομηχανία. Σκοπεύει να υποχρεώσει τους παρόχους ροής να επενδύσουν στην εθνική κινηματογραφική βιομηχανία - το συγκεκριμένο σχέδιο είναι να εισαχθεί μια λεγόμενη ψηφιακή εισφορά για μεγάλες εταιρείες τεχνολογίας. Εδώ εκφράστηκε αισιόδοξα και στηρίζεται σε εθελοντικές συμφωνίες. Ο Weimer τονίζει ότι τα μέτρα κατά του αντισημιτισμού στον πολιτισμό πρέπει να συνδέονται με μηδενική ανοχή για αντισημιτικές δηλώσεις, κάτι που δείχνει μια σαφή στάση απέναντι στις κοινωνικές προκλήσεις.

Συνολικά, ο τρόπος άσκησης πολιτιστικής πολιτικής του Weimer εγείρει πολλά ερωτήματα. Η προσέγγισή του γίνεται αντιληπτή ως λαϊκιστική και ασυνεπής - οι αντίπαλοί του θέλουν επίσης κάτι περισσότερο από απλά πρωτοσέλιδα και απαιτούν συγκεκριμένες έννοιες. Οι συζητήσεις γύρω από αυτόν είναι σύμπτωμα των αισθητών εντάσεων εντός της πολιτιστικής πολιτικής στη Γερμανία.

Πώς όμως θα εξελιχθεί περαιτέρω η κατάσταση; Είναι ο Βάιμερ, με όλες τις διασκεδαστικές και ταυτόχρονα αμφιλεγόμενες απόψεις του, ένα σήμα αλλαγής ή απλώς ένα έργο σκιών στο πολιτικό θέατρο; Ένα πράγμα παραμένει σίγουρο: ο πολιτισμός παραμένει μια καυτή πατάτα και ο ρόλος της Βαϊμάρης σε αυτό το παιχνίδι συνεχίζει να είναι συναρπαστικός και περίπλοκος.