Εορταστική Αναγέννηση: Συντριπτική παράσταση της Λειτουργίας Striggio!

Εορταστική Αναγέννηση: Συντριπτική παράσταση της Λειτουργίας Striggio!

Το 40ο Φεστιβάλ Πρώιμης Μουσικής του Ρέγκενσμπουργκ ολοκληρώθηκε με μια λαμπρή ερμηνεία του «Missa sopra Ecco sì beato giorno» του Alessandro Striggio. Στις 15 Ιουνίου 2025, πολλοί θαμώνες του φεστιβάλ, ορισμένοι με βαλίτσες, συνέρρευσαν στην εκκλησία του Αγίου Βλάσιου, όπου μεγάλες ουρές σηματοδοτούσαν το γεγονός. Υπό τη διεύθυνση του μαέστρου Hervé Niquet, μπράτσοι και τραγουδιστές μπήκαν στην εκκλησία, συνοδευόμενοι από μια πανηγυρική ειλικρινή εισαγωγή που έδωσε στους ακροατές μια πρώτη εντύπωση για το μουσικό βάθος που θα ακολουθούσε.

Το Striggio's Mass είναι ένα αριστούργημα της Αναγέννησης, που δημιουργήθηκε μεταξύ 1565 και 1566, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Cosimo I de' Medici. Το κομμάτι, που θεωρείται η μεγαλύτερη πολυφωνική σύνθεση της εποχής του, περιλαμβάνει 40 ξεχωριστές φωνητικές και οργανικές γραμμές χωρισμένες σε πέντε χορωδίες και αποτελείται κυρίως από πέντε κύρια μέρη: Kyrie, Gloria, Credo, Sanctus – Benedictus και Agnus Dei. Αυτή η μάζα ζωντανεύει εντυπωσιακά τις τέχνες της πολυφωνίας και της αντίστιξης, που θεωρούνταν κεντρικές μορφές έκφρασης στην Αναγέννηση.

Ένα φεστιβάλ ήχων

Ο Niquet έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στην αλληλεπίδραση μεταξύ των διαφόρων χορωδιών και χρησιμοποίησε εντυπωσιακά χρώματα, εναλλασσόμενους ρυθμούς και εκφραστικές χειρονομίες για να εξασφαλίσει ότι η ακρόαση του κοινού καθοδηγείται. Οι χορωδίες χαρακτηρίζονταν από διαφορετικές τονικές ιδιότητες: Η Χορωδία ΙΙΙ, εξοπλισμένη με τσουβάλια και αναγεννησιακά τρομπόνια, πρόσφερε έναν βαθύ ήχο, ενώ η Χορωδία IV έλαμπε με άρπα και τσέμπαλο και μετέφερε τους ακροατές σε έναν άλλο κόσμο ήχου. Οι αμιγώς φωνητικές χορωδίες I και V πλαισίωσαν τη μάζα με λυρική δύναμη.

Ακολουθώντας την ιδέα της ιστορικά τεκμηριωμένης απόδοσης, η μάζα εμπλουτίστηκε με υλικά με αντίθεση για να εξουδετερωθεί η ηχορύπανση και να αποφευχθεί η μονοτονία. Περιλαμβάνονταν οργανικά ιντερμέδια και πολυφωνικά έργα των Francesco Corteccia και Orazio Benevoli. Ενώ η Corteccia πρόσφερε μια διάφανη ηχητική υφή, ο Benevoli εντυπωσίασε με το ρητορικό εύρος και το χαρούμενο μεγαλείο.

Αίσιο τέλος

Η συμβίωση των ιστορικών ήχων και ο ενθουσιασμός του κοινού σήμαιναν ότι η μάζα ξεχώρισε ως το επιστέγασμα της συναυλίας. Η ανταπόκριση του κοινού μετά από 70 λεπτά μουσικής ήταν συντριπτική, με τα δυνατά χειροκροτήματα να αντηχούν σε όλη την εκκλησία. Η συναυλία ολοκληρώθηκε πανηγυρικά και αρμονικά με το «Ecce beatam lucem» του Στρίτζιο, ένα άλλο έργο 40 μερών.

Οι διοργανωτές του φεστιβάλ ήταν γενναιόδωροι και μοίρασαν γεμιστές σοκολάτες ως αποχαιρετιστήρια δώρα, που έχουν γίνει γλυκιά παράδοση τον τελευταίο καιρό. Η ατμόσφαιρα θύμιζε τους αρχαίους προσκυνητές που τρέφονταν πνευματικά και στέλνονταν απαλά πίσω στον κόσμο μετά από μια γιορτή.

Το «Missa sopra Ecco sì beato giorno», το οποίο χάθηκε για περισσότερα από 400 χρόνια και ανακαλύφθηκε εκ νέου μόλις το 2005, προκαλεί αναγέννηση του ενδιαφέροντος για την πολυφωνική μουσική. Ο Στρίτζιο, ο οποίος κάποτε υπηρέτησε ως συνθέτης της αυλής των Μεδίκων, όχι μόνο διαμόρφωσε την εποχή του με αυτό το έργο, αλλά επηρέασε επίσης γενιές μουσικών και εραστών. Η αναβίωση τέτοιων αριστουργημάτων ζωντανεύει την ιστορική μουσική, δίνοντας στις βαθιές αναγεννησιακές της ρίζες μια μοντέρνα πινελιά που ενθουσιάζει τους νέους ακροατές.

Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με αυτή την αξιοσημείωτη απόδοση μπορείτε να βρείτε στις σελίδες του operawire, Βικιπαίδεια και Ο Μπετόβεν μαζί μας.