Św. Deodatus w Mühldorfie: Ekspert ds. relikwii ratuje cenne szczątki!

Św. Deodatus w Mühldorfie: Ekspert ds. relikwii ratuje cenne szczątki!

Święty Deodatus: Relikwia powraca do chwały

Rzadka relikwia całego ciała św. Deodata jest obecnie poddawana gruntownej renowacji w kościele św. Mikołaja w Mühldorf. Reinhard Zehntner, znany konserwator i twórca relikwiarzy, podjął się delikatnego zadania oczyszczenia tego wielowiekowego zabytku i przywrócenia go do pierwotnego stanu. Święty Deodat, wystawiony w szklanej kapliczce na Ołtarzu Sebastiana, ma burzliwą historię, która sięga katakumb pod Rzymem.

Deodatus przetrwał nie tylko zawalenie się katakumb, ale także dramatyczne zawalenie się dachu kościoła parafialnego św. Mikołaja w 1768 r. Kości świętego przewieziono przez Salzburg do Mühldorf w 1745 r., gdzie od tego czasu są czczone. Jednak w opiece nad tym zabytkiem wydarzyły się także dziwaczne zdarzenia. W latach pięćdziesiątych XX w. relikwia została przypadkowo oczyszczona przez kobiety, które „świętą ziemię” z kielicha pomyliły z brudem i wyrzuciły ją.

Skarby religijne i ich historie

Handel relikwiami był w średniowieczu kwitnącym biznesem. Podobnie jak strona internetowa habsburger.net Według doniesień handel relikwiami często był maskowany pod postacią darowizn lub kradzieży. Oddziaływanie kultu relikwii było ogromne: nie tylko wzmacniało tożsamość religijną, ale także przyciągało pielgrzymów i działalność gospodarczą.

Jednak poszukiwanie relikwii wzbudziło również wątpliwości etyczne. Fałszerstwa były powszechne, a duchowni znający wartość relikwii często byli głównymi graczami w handlu. Wycena była utrudniona ze względu na brak porównywalnych wartości, a za relikty często żądano astronomicznych sum. Przykładem tego jest fakt, że we wczesnym średniowieczu kości św. Antoniego były cenione w złocie.

Arcydzieło rzemiosła

Przygotowanie relikwii św. Deodata stawia przed Zehntnerem szereg wyzwań. W czasie renowacji relikwię przechowywano w zakrystii wraz z jej sanktuarium, gdzie przez pewien czas pozostawała zapomniana. Dżdżownice zainfekowały kapliczkę, co spowodowało konieczność fumigacji azotem. Zehntner, który przez ponad 40 lat pracował w monachijskim Urzędzie Zabytków i intensywnie zajmował się religijną sztuką ludową, do czyszczenia i renowacji zabytku wykorzystuje specjalne techniki.

Na szczególną uwagę zasługują małe koraliki zdobiące czubki palców u rąk i nóg Deodatusa – to wyjątkowa cecha, która czyni relikt jeszcze cenniejszym. Zehntner nauczył się sztuki ustawiania relikwii od kobiet z klasztoru w Altötting i od tego czasu zasłynął w dziedzinie renowacji.

Oprócz renowacji Zehntner pracował także nad wystawami i panelami interaktywnymi w Muzeum Mühldorf, aby uczynić kult relikwii zrozumiałym. Ta głęboko zakorzeniona tradycja ukazuje nie tylko wierzenia ludzi, ale także historyczny związek między kultem a ekonomią. W czasach, gdy relikty nadal istnieją jako artefakty kulturowe i symbole tożsamości, równowaga między wiarą a biznesem staje się coraz ważniejsza.

Podsumowując, relikwie św. Deodata to nie tylko fascynujący kawałek historii, ale także dają wgląd w złożone relacje pomiędzy duchowością a interesami gospodarczymi w średniowieczu. Renowacja nie tylko upiększy relikwię, ale także pomoże podnieść świadomość na temat wartości i znaczenia takich świętych artefaktów.